Asil kadın, bir gümüş plaka zırhında ve bir kılıç ve kalkan ile donatılmış, karanlık odaya kapıdan önce durdu. İçinden gelen pis fısıltı duyabiliyordu ve bu yaranın insan olmadığını biliyordu - öyleydi

Asil kadın, gümüş plakanın zırhında, savaş sanatında eğitilmiş ve kılıç ve kalkan ile donatılmış, karanlık odaya kapıdan önce durdu. İçinden gelen pis fısıltı duyabiliyordu ve gerçekten korkunç bir şeyle yüzleşmek üzere olduğunu biliyordu. Derin bir nefesle kapıyı açtı ve içeri girdi. Oda, uzak sonunda küçük bir pencereden gelen bayıl bir ışık için siyah bir tasarruf ediyordu. Gözleri karanlıka ayarlandığında, daha önce ayakta duran bir figür gördü - uzun beyaz saçları geri salladı. Gece yarısı siyah bir kapayı giydi, çünkü ona yavaş ama kasıtlı adımlarla taşındı. Kadının kalbi bu yaratığın insan olmadığını fark ettiği gibi yarıştı - muazzam bir güç ve kötü niyetten yoksun bir yaratıktı. Bu yaratığı çabucak yenmezse, hepsi kaybolacağını biliyordu - bu yüzden kılıcını geri çekti ve tüm gücüyle birlikte öne sürdü. Bıçakları bir flurry'de bir araya geldiğinde, kadın kendini kendi kendini kölenin gücü tarafından geri ittiğini hissetti. Ama pes etmeyi reddetti - bunun yerine, bu tür kötü güçler karşısında kendilerini savunamayanları korumak için daha zor savaştı. Sonunda, bu kötü güçlüğe karşı mücadele sonsuzluğu gibi görünüyorduktan sonra, zafer onun oldu - ama büyük maliyetle. Kadın bu düşmanı yenmek için çok fazla feda etmek zorunda kaldı - ama bunu yapmak için de çok değerli bir şey kazandı