Genç kız kendini ve ayna önünde duran başka bir hayalet figür gördü. Her biri için yapılmış gibi görünen elbiseler giyiyorlardı ve saçları otobüse bağlıydı. Parlak gülümsüyorlardı

18 yaşında hayalet Genç kız aynanın önünde durdu, gözleri kendi yansımasında sabitlendi. Vücudunun etrafında yüz yüze görünen beyaz bir elbise giyiyordu ve saçları gevşek bir otobüsle bağlıydı. O sadece bir masal kitabından çıktı gibi görünüyordu. Birden, onun arkasından gelen bir sis sesi duydu. Etrafına döndü ve boş bir oda görmedi. Ama fıstık devam etti, her geçen saniye daha yüksek ve daha acil büyüyordu. Artık görmezden gelemedi; neler olduğunu öğrenmek zorunda kaldı. Bu yüzden onu odanın köşesinde eski bir fotoğraf albümüne götürene kadar sesi takip etti. Sayfalardan geçerken, tıpkı onun gibi görünen insanların fotoğraflarını gördü - hepsi gülümseyerek ve mutluydu, birlikte eğlendikleri gibi. Ama sonra gözünü yakalayan bir şey vardı - geri kalanların hepsinden çıkan bir resim vardı - her iki kız da birbirlerinin omuzlarında kollarıyla yan yana durdu, hem de kamera lensine gülümseyerek. Kız, bu iki kızın kendisi ve bu evi yıllardır rahatsız eden başka bir hayalet figür olduğunu fark etti. Ve aniden her şey mantıklı - neden her yerde hayaletleri görebilirdi ama kimse onları göremezdi; neden hep birlikte görünüyordu; neden kimse onları duyamaz ya da göremezdi... Tüm şimdi mantıklıydı - bu ev on yıllardır kapanmış olan iki hayalet tarafından rahatsız edildi, devam edemiyorlardı, çünkü hala birbirlerini çok sevemediler...