Kadın karanlıkta yürüdü, ayakları kırık camda yüksek sesle ses çıkarıyordu. Yüzünde yenilmiş bir ifade vardı ve kirli ve kirliydi. Giysileri kirli ve boştu, bir sigarayla

Kadın karanlıkta yürüdü, ayakları kırık camda yüksek sesle ses çıkarıyordu. Yüzünde yenilmiş bir ifade vardı ve kirli ve kirliydi. Giysileri kirli ve boştu, ağzından asılı bir sigara ile. Onun görünümüne rağmen, onun hakkında çok kötü bir hava vardı, sanki o ondan daha iyi olan insanlar etrafında olmak için kullanıldı. Çöpler tarafından geçtiğinde, onlara daha yakından bakmayı bıraktı. Bunlardan birine dokunmak için ulaştı ve ince ve kir içinde kaplı olduğunu buldu. Burnunu iğrenç bir şekilde kırmıştı ve tümey'i yürümeye devam etti, sigaralarından gelen zaman sürüklendi. Alley'in sonuna yaklaşırken, bir çöpçata duran bir grup erkek gördü. Gülüyorlardı ve birbirleriyle şaka yapıyorduler, ama yaklaşmalarını görünce çabucak konuşmayı bıraktılar ve ona ilgiyle baktılar. Bunlardan biri onu selamlamak için öne çıktı, ancak ondan uzaklaştığını ve başka bir kelimeyi söylemeden uzaklaşmasını söyledi. Kadın nihayet kasabanın kenarında terk edilmiş bir binaya ulaşana kadar ne hissetti. Çatıya tırmandı ve daha önce başka biri tarafından orada kalan bazı eski battaniyelerin üstüne koydu. Onun üzerinde parlayan yıldızlara baktıkça, yardımcı olamazdı ama bu anary kaçış için minnettar hissediyordu – sadece birkaç saat veya dakika bir süre için olsa bile.