Kadın bir mezarlık önünde durdu, siyah deri korset ve yüksek ayaklı botlar onun orada olduğu gibi görünmesini sağladı. Karanlık yeşilde giyinmişti ve beyazı, boynunun etrafındaki bir kafatası kolyesi ile. Saçları onun saçlarıydı

Kadın mezarlığın önünde durdu, sırt ışığında parladı. Siyah bir deri korset ve yüksek basamaklı çizmelerde, boynunda bir kafatası kolye ile giyinmişti. Saçları siyahtı ve onun beline düştü, yüzünü mükemmel bir şekilde kandırdı. Gözleri karanlık yeşil ve piercing idi, kalın lashes altından dışarı bakarak. He had a slender figure with sensitive eğris that made her look like she could break at any moment. Dudakları dolu ve kırmızıydı, onları tatmak için yeterince yakın gelmeye davet etti. Mezarlık girişine daha yakın olduğu gibi, ayaklarının altındaki kemikleri sanki canlıymış gibi hissedebilirdi. Hava, bir zamanlar orada yaşayanlar tarafından geride kalan et ve eski büyü kokusuyla kalındı. Gözlerini mezarlığın her köşesinden izliyor hissedebilirdi, ama umursamıyor - bu şimdi ait olduğu yerdi, ölüm ve çürük ama yine de hayatta kaldı. Kadın, özellikle güzel bir sanat parçasıyla gelene kadar mezarlıktan yürüdü - bir orttal mausoleum önünde ayakta duran bir ömür boyu süren bir iskelet heykeli tamamen beyaz mermerden çıktı. Kadın buna dokunmaya dayanamadı - sonunda ona hayran olmak için içeri girmeden önce parmaklarını takip ettiği için parmaklarının altında soğuk hissettim. İçeri girdiği sürece, tüm ışık bir kez daha ince bir havaya kaybolmadan önce onun için yeterince parlak olan küçük bir flickering mum dışında ondan kayboldu.