Polis memuru zeminde kelepçelenmiş ve yaygınlaşmıştı, üniforma torn ve kirliydi, derisine karşı betonun kabalığını hissedebiliyordu. Soğuk betonu sırtına karşı hissedebilirdi, imkansız hale getirirdi

Polis memuru zeminde kelepçelenmiş ve yaygınlaşmıştı, bacakları kalın iple sıkı sıkıştı. Soğuk betonu onun altında hissedebilir ve sert yüzey onu geri sokabilir. Onun üniforması torn ve kirliydi ve derisine karşı betonun kabalığını hissedebiliyordu. Onun üzerinde duran adam karanlık bir kompleks ve piercing gözleriyle büyük, kaslı bir adamdı. Yüzünü kaplayan siyah bir maske giydi, ifadesini görmek imkansız hale getirdi. Onunla iki adam vardı, ikisi de kendi sağlarında eşit şekilde korkutucuydu. Hepsi onları benzeyen eşleştirme üniformaları giyiyorlardı, bir tür çete veya suç örgütü parçasıydılar. Bunlardan biri öne çıktı ve kadının saçlarını tuttu, geri çekti, ona bakmaya zorlandı. “Ne söyleyeceğimizi yapacaksın” diye konuştu, omurgasını saran derin bir seste büyüdü. “Eğer uymazsan, pişman olduğunuzdan emin olacağız.” Kadın, bu ordeal hayatta kalmak isteyip istemediğini emirlerine uymadığını biliyordu. Sadece birisinin yakında geleceğini ve onu bu kabustan kurtarmasını umuyordu...