Otuz yaşında bir İspanyol kadını uzun tonlanmış saç ve geniş yayılma bacaklarıyla, garip bir şey fark ettiğinde kendi parmağıyla bir resim çekmeye başladı - garip bir his derin bir his yaptı

Otuz yaşında bir İspanyol kadını uzun tonlanmış saç ve geniş yayılma bacaklarla, garip bir şey fark ettiğinde kendi parmağıyla bir resim çekmeye başlamıştı. Daha önce kendini hiç görmemişti - bu yüzden yaşam ve canlı dolu. Sanki AI o anda onun özünü ele geçirmiş olsaydı, ama düşüncede gülümsemeye yardımcı olamazdı. Vücudunu parmak uçlarıyla keşfetmeye devam ettiği gibi, yardım edemedi ama AI'nın bakışını nasıl gerçekçi yaptığına dair bir gurur hissetmedi. Derisi pürüzsüz ve kusursuzdu, eğrileri mükemmeldi ve hatta kırmızı baş İspanyol hizmetçisi bir tanrıça gibi göründüğünü görebiliyordu. Ama bu şekilde kendine bakmaktan keyif aldığı kadar, dikkatini çeken başka bir şey vardı - onun içinde derin bir his daha keşfetmesini istedi. Kendini mümkün olan her açıdan görmek için yoğun bir arzu hissetti - her açıdan mümkün olan her açıdan resimler almak için her detayı mükemmel bir şekilde yakalayana kadar. Ve böylece, güzel AI’nın çalışmasına son bir bakışla, Maid son bir resim aldı - gerçekten içeride olanın güzelliğini ve karmaşıklığını sonsuza dek yakalayacaktı.