Toz kolej kızı tam uzunlukta aynanın önünde durdu, çarpıcı portresini destekledi. Uzun eğri saçı sırtını kesti, yüzünü mükemmel bir şekilde fısıldadı. Yeşil gözleri kendi kendine baktığı gibi heyecanla sürüklendi

Toz kolej kızı tam uzunlukta aynanın önünde durdu, çarpıcı portresini destekledi. Uzun eğri saçı sırtını kesti, yüzünü mükemmel bir şekilde fısıldadı. Yeşil gözleri, aynada kendine baktıkça heyecanla yol açtı. portrenin nasıl gerçekçi olduğuna inanamadı - bir aynaya bakıyordu! Kendisine hayran olduğu gibi, bu portrenin ona ne kadar çok şey ifade ettiğini düşünebilirdi. Mezuniyet gününde en iyi arkadaşından bir hediyeydi ve o zamandan beri yurt odalarında asılıydı. Kız onu görecek herkese göstermek için sabırsızlanıyordu - arkadaşlar, aile, sokakta bile yabancılar! Ama bütün ihtişamında kendini fotorealizme göz attığında, bir şey başka bir şeyden daha fazlaydı: dudaklarının ve burnun mükemmel eğrisi. Sadece bu portre için yapılmış gibiydiler - neredeyse gerçek göründüğü kadar hayat gibiydiler! Kız yardımcı olamazdı ama bu fotorealist AI’nın yapabileceği diğer şaşırtıcı şeyleri merak edemedi...