Eski bir Japon kalesinin kalbinde, bir çatlak şöminenin yumuşak ışıltılı, uzun kahverengi saçlı 18 yaşındaki bir kadın soğuk taş zemininde iki kez oturdu. Ortaçağ elbisesi, gece kadar karanlık, büyük göğüslerini ve güzel kıçını sardı. dim ışıkta kendini samimi bir şekilde keşfetti, onun arkasında glided sessiz bir şekilde varan varlığından habersizdi, ortaçağ kalesinin perili salonlarında hayaletli bir şekilde alkışladı. Gece geçmişin fısıldamaları ile kadının devam ettiği gibi yankılandı, kendi dünyasında kaybetti.