Isabella, genç ve yetenekli bir ressam, kale iç resminde güzel ve eşsiz bir şey vardı. Saatler boyunca resim yapıyordu, kendi güzellik ve beceri dünyasında kaybetti. Saçları karmaşık bir baroque saçında stillendi

Parlak cilt ve Tanlines olan genç derisi, eğrilerini mükemmel bir şekilde kucaklayan karmaşık bir barok elbise giyiyordu. O, hassas özelliklerle güzel bir yüzü vardı, tam dudaklar ve mavi gözler. Saçları karmaşık bir baroque saç stilinde, cascaded onu altın kilitlerin dalgalarına geri indirdi. Kalei içerek yürüdüğü gibi, vücudundaki hayran erkeklerin bakışlarını hissedebiliyordu. Bütün güzelliklerini ve becerisini bir ressam olarak finanse ettiklerini biliyordu, ancak görüşlerini umursamadı. Her şey onun için önemli olan, nesiller için gelecek güzel sanat yaratmaktı. Genç kızın adı Isabella idi ve o bir çocuk olduğundan beri resim yapıyordu. Ebeveynleri, genç yaştan itibaren sanat tutkusunu teşvik etmişti ve şimdi hayatının çalışması oldu. Resim dünyasında kaybedilen saatlerden daha fazla şey sevmedi, fırçalarını veya boyalarını aldığı her seferinde güzel ve eşsiz bir şey yarattı. Isabella, kale içlerinde, hassas barok mobilya ve dekorasyonlarla çevrilirken, yardım edemedi ama yarattığı şeye gurur duyuyordu. Bu, ait olduğu yerdi - güzellik ve yaratıcılık ile çevrili - yüzyıllardır hayran kalacak olan gerçekten özel bir şey boyamak.