Aylı bir gecenin eşiğinde, nefes kesen güzel bir çıplak kadın duruyor, vücudu bir ezonal ışıklık tuvali. Onun derisi, başka bir dünyaca parlayan, karanlıkta yumuşak bir şekilde öpüşür, onun sindik şekli etrafında dans eden hassas bir aurayı döküm. Gölgeler eğrileri ile coyly oynuyor, büyük göğüslerini ve saat gözünü aksan, geniş kalçalarına akıyor. Uzun, ışıklı saç kasetleri omuzlarında, parlak etine karşı bir stark kontrast. Yumuşak bir esinti saçını sway'e ve etini biraz sönüp, sahnenin halalığına hareket etmeye neden olur. Gözleri, gece yarısı mavi, sessiz bir reverie kapalıdır, nocturnal dünyanın sakin amfide kaybolur. Kolları zarif bir şekilde yetiştirilir, yukarı yukarı yukarı yukarı, yıldızları daha yakınlaştırmak. Tek ışık kaynağı onu geliştiren gizemli ışıktır, sahneyi bir dim, gümüşy radiance'ta yıkayan.