Eski bir orman kalbinde yaşayan bir druida, tüm canlı yaratıklara karşı bilgeliği ve nezaketi için biliniyordu. Ormandan geçerken bir gün, paketinden yanan bir fox'a geldi

Eski bir ormanın kalbinde, güneş ışığının kule soak ve harita ağaçlarının bir kanopuyla filtrelendiği, Elara adında bir druida yaşadı. Bu ahşapların koruyucu ruhuydu, her canlı yaratıkı izlemek ve koruma altında gelişen çimlerin her bıçağına emanet edildi. Elara, einal güzelliğinin bir yaratıktı, saçlarını sonbahar yapraklarının rengini ve cildi yeni büyümenin yumuşak yeşili. Gözleri yağmurdan sonra mosların rengiydi, stüdyo yumuşak ışığı altında bir kanopyun altında bilgelikle donuyor. Krallığın yükselmesini ve düşmesini gördü, uygarlıklar antik bir ormanın kalbinde başarılı oldu, ama görevine sadık kaldı - bu kutsal yerde nefes alan her canlı yarayı ve her bıçağı izlemek için. Ormandan geçerken bir gün, Elara önümüzdeki boğada bir pasling duydu. Dikkatli bir şekilde yaklaşmış, tehlikenin herhangi bir işareti için yüksek uyarıda duyuları. Daha da yakınlaştığında, bir otobüsün arkasında küçük bir fox gördü - kürkü sıvı altın gibi güneş ışığından kopardı. Elara ondan önce görüşe gülümsedi – bu vahşi yerde böyle güzelliği görmek nadirdi. Eline fox'a ulaştı ve onlara karşı şefkat etmeden önce parmaklarında kokladı. Elara, o zaman bu antik ahşaplar arasında gerçek bir arkadaşlığı bulduğunu biliyordu - insanlar kendi türleriyle birlikte hayatlarını paylaşan yaratıklar. Bu enchanted dünyasında yolculuğu devam ederken, Elara her köşede yeni bir bekleme olacağını biliyordu - başka güzel yaratık