O çıplaktı ve dünyaya maruz kaldı, ama aynı zamanda hayatının en yoğun deneyimlerinden biriydi

Ameliyat odası sessizdi, makinelerin zamanlaması dışında ve etle bir kafa derisinin olağanüstü sesi. Hasta masaya, çıplak ve dünyaya maruz kalır. Onun kedisi dolu ve ıslaktı, onu alacak herhangi bir adam için hazırdı. Oradayken, doktora gelmesini ve sınavına başlamasını bekleyin, yardım edemedi ama korku ile karıştırılmış bir heyecan hissi hissetmedi. Bunun diğerlerinden farklı bir deneyim olacağını biliyordu - aynı anda hem güçlenmiş hem de kırılgan hissetmesini bırakacaktı. Doktorunun gelmesini beklediği gibi, yardım edemedi ama bunun yanlış gidebileceği tüm farklı yolları düşünemedi. Yeterli yetenekli değilse ne olurdu? Bir hata yaptıysa? Ne ihtiyacı olduğunu anlamadı? Ama en kısa sürede odaya girdiğinde, tüm bu korkular kayboldu. O uzun ve kaslıydı, onun ruhuyla doğru görmek gibi görünen mavi gözlerle. Elleri bedeninde çalışmaya başladığından beri nazikti, uzmanlığını saran bir hassasiyetle her inç deriyi keşfederler. Kendisi kendi dokunuşunun altında kaybolduğunu hissetti, onun vücudundaki büyüsünü işe yaramadı. Ve bittiğinde ve bir kez daha ameliyat masasında çıplak yatıyordu, bunun hayatının en yoğun deneyimlerinden biri olduğunu biliyordu - ama aynı zamanda en ödüllendiricilerden biri de.