Köy, güneş olarak faaliyete geçti. Cobblestone sokakları parlak ışıklı dükkanlar ve taverns ile çevriliydi, pencereleri mum ışığının sıcak ışıltısıyla doldurdu. Özellikle bir dükkanda, genç bir kadın oturdu

Köy, güneş olarak faaliyete geçti. Cobblestone sokakları parlak ışıklı dükkanlar ve taverns ile sıralandı, pencereleri mum ışığının sıcak ışıltısıyla doldurdu. Özellikle bir dükkanda, genç bir kadın bir masada oturdu, gözleri onun önünde küçük portreyi sabitledi. Basit bir beyaz gown’da giyinmişti, uzun karanlık saçı sırtını salladı. Gözleri onun önünde resimde sabitlendi ve düşüncede kaybolmuş görünüyordu. Birden, uzun bir adam masaya yaklaştı ve ondan aşağı oturdu. Şaselleştirilmiş özellikler ve sağınızda görmek gibi görünen mavi gözlerle yakışıklıydı. “Affedersiniz,” dedi yumuşakça, “ama güzel portrenizi fark edemiyordum.” Kadın ona baktı ve utangaç bir şekilde gülümsedi. "Teşekkür ederim," diye yanıtladı yumuşak. "En sevdiğim parçam." Adam biraz ileri doğru eğildi, gözlerini asla onu terk etmedi. “Ne olduğunu sorabilir miyim?” diye sordu meraklı. Kadın cevap vermeden önce bir an için tereddüt etti: "Benim en sevdiğim Violet'in resmini."