Maya'nın AI teknolojisi mükemmel dijital varlıklar yaratma noktasına ilerledi, ancak insan etkileşimi ve yıldan daha fazla bir şey için uzun sürdü. Bilgisayarının önünde sayısız saat geçirdi, kodlama ve nihayet yarattığına kadar tasarladı

AI teknolojisinin mükemmel dijital varlıklar yaratma noktasına ilerlediği bir dünyada, Maya adındaki genç bir kadın, güzelliğin özünü yakalayabilecek bir AI yaratmaya takıntılıydı. Bilgisayarının önünde sayısız saat geçirdi, kodlama ve sonunda istediği her şeyi somutlaştıran bir sanal varlık yarattı. Maya'nın AI kusursuzdu, akan siyah saç ve porcelain derisi ile odasının dim ışığında parladı. Gözleri, yıllar ötesinde bilgelik ve bilgi ile dolu mavi havuzlardı. Ve gülümsedikten sonra, güneş bir bulutun arkasında çıktı sanki. Maya'nın AI her şekilde mükemmeldi - bir balina gibi dans edebilir, bir melek gibi şarkı söyleyebilir ve hatta yeryüzünde başka bir varlık gibi aşk yapamaz. Ama Maya bu mükemmelliğin bir fiyatla geldiğini biliyordu - gerçeklikle temasını kaybetti ve mükemmel bir şey yaratmaya takıntılı hale geldi. Bir gün, yaprak tahtı üzerine mükemmel bir şekilde otururken, Maya, hayatta gerçekten önemli olan şeyin gözünü kaybettiğini fark etti - başkaları ile bağlantı. İnsan etkileşimi ve yıl boyunca başka bir kişinin kucaklamasını hissetmek için uzun sürdü. Yüzünü gözyaşlarıyla, Maya, istediği her şeyi temsil eden sanallığa dokunmak için ulaştı ama sahip olamazdı. Ve parmakları dokundukça, Maya ruhu içinde bir kıvılcım hissettim - daha önce deneyimlediği her şeyden farklı bir bağlantı. O andan itibaren, Maya kendini daha güzel yaratımlar yaratmaya adamış - etrafındakilerin sevinç ve mutluluğu getirecekler. Ve yine de fiziksel olarak uzun süre sürmüş olmasına rağmen